top of page

BEN ÇOCUKKEN...

 

* Okuyamadığım renkli resimli ansiklopedileri saatlerce karıştırır, gördüklerimi merak eder, okutacak birilerini bulursam da çok mutlu olurdum. Hala da, ansiklopedi kokusunu severim.

 

                                           * 4-5 yaşlarımdayken Leonardo Da Vinci'yi çok severdim, hatta  televizyonda                                                    onunla ilgili yayınlanan birkaç bölümlük belgeseli seyretmiştim. Belgeselin sonunda,                                              onun öldüğünü öğrenip çok ağlamıştım. 

 

                                           * Sanırım beş yaşındaydım; anaokuluna servisle gidiyordum, okulum tam gündü ve                                                evimize uzaktı. Bir gün servis beni okulda unuttu; ben de "Eve yürüsem mi, yoksa                                                geceyi okulda mı geçirsem?" diye ciddi ciddi düşünüp, tüm okulun çevresini dolaşıp,                                            içeri girebileceğim açık pencere aramış, bulamamıştım. Sonra, eve dönmediğimi                                                  fark eden annem okula gelip beni almıştı; geceyi evimde geçirebileceğim için çok                                                sevinmiştim.

 

* 5-6 yaşlarımdayken gökyüzünü ve yıldızları sever, merak eder, her fırsatta gökyüzünü izlerdim. Yine bir akşam gökyüzünü seyrederken, karşıdaki bir apartmanın bacasından çıkan kıvılcımları fark etmiş, bunu çok eğlenceli bulmuş, "Bakın, ne kadar güzel!" diyerek anne-babama da göstermiştim. Bacası tıkalı olduğu için alev püskürten o apartmanı yanmaktan kurtardığımı ise sabah öğrenmiştim. Ertesi gün bizim eve "Bizi bir çocuk kurtarmış, bu keki/kurabiyeleri ona getirdim."  diyerek gelen komşularımız olmuştu, onları afiyetle yemiştik.

 

* Altı yaşındaydım, izleyeceğim ilk tiyatro oyunuma davet edilerek, hevesle gitmiştik. O zamanlar çocuklar pek tiyatroya gitmezdi. Hatta tiyatronun müdürü de, yaşım küçük olduğu için benim salona, oyuna girmeme izin vermemişti, üzülmüştüm. Oyun başladığında mecburen onun odasında oturmuş ve resim yapmıştım. İlk yarının ortalarında ise, uslu olduğum için salona gönderilmiş, ilk oyunumu o zaman seyretmiş, tiyatroyu o gün sevmiştim.

 

* İlkokul beşinci sınıftayken, büyüdüğüm zaman astronot veya arkeolog olmak istiyordum. O zamanlarda yayınlanan bir çocuk dergisini alıp, parça parça verilen fasikülleri biriktirip "Uzay Ansiklopedisi" sahibi olmuştum.

1971 Bayramiç

1971 Bayramiç

1972 İstanbul

1972 İstanbul

1974 Bayramiç

1974 Bayramiç

1974 Bayramiç Tören

1974 Bayramiç Tören

1974 Ankara

1974 Ankara

1975 Zübeyde Hanım Anaokulu

1975 Zübeyde Hanım Anaokulu

1975 Anaokulu Müsameresi

1975 Anaokulu Müsameresi

1976 Ankara

1976 Ankara

1976 Bahçelievler İlkokulu

1976 Bahçelievler İlkokulu

1977 Bahçelievler İlkokulu

1977 Bahçelievler İlkokulu

1978 Öğretmenim Necla DAKO ile

1978 Öğretmenim Necla DAKO ile

bottom of page