ABC
Öğretmen Gözüyle...
TUBA EVREN
BEN ÇOCUKKEN...
* Okuyamadığım renkli resimli ansiklopedileri saatlerce karıştırır, gördüklerimi merak eder, okutacak birilerini bulursam da çok mutlu olurdum. Hala da, ansiklopedi kokusunu severim.
* 4-5 yaşlarımdayken Leonardo Da Vinci'yi çok severdim, hatta televizyonda onunla ilgili yayınlanan birkaç bölümlük belgeseli seyretmiştim. Belgeselin sonunda, onun öldüğünü öğrenip çok ağlamıştım.
* Sanırım beş yaşındaydım; anaokuluna servisle gidiyordum, okulum tam gündü ve evimize uzaktı. Bir gün servis beni okulda unuttu; ben de "Eve yürüsem mi, yoksa geceyi okulda mı geçirsem?" diye ciddi ciddi düşünüp, tüm okulun çevresini dolaşıp, içeri girebileceğim açık pencere aramış, bulamamıştım. Sonra, eve dönmediğimi fark eden annem okula gelip beni almıştı; geceyi evimde geçirebileceğim için çok sevinmiştim.
* 5-6 yaşlarımdayken gökyüzünü ve yıldızları sever, merak eder, her fırsatta gökyüzünü izlerdim. Yine bir akşam gökyüzünü seyrederken, karşıdaki bir apartmanın bacasından çıkan kıvılcımları fark etmiş, bunu çok eğlenceli bulmuş, "Bakın, ne kadar güzel!" diyerek anne-babama da göstermiştim. Bacası tıkalı olduğu için alev püskürten o apartmanı yanmaktan kurtardığımı ise sabah öğrenmiştim. Ertesi gün bizim eve "Bizi bir çocuk kurtarmış, bu keki/kurabiyeleri ona getirdim." diyerek gelen komşularımız olmuştu, onları afiyetle yemiştik.
* Altı yaşındaydım, izleyeceğim ilk tiyatro oyunuma davet edilerek, hevesle gitmiştik. O zamanlar çocuklar pek tiyatroya gitmezdi. Hatta tiyatronun müdürü de, yaşım küçük olduğu için benim salona, oyuna girmeme izin vermemişti, üzülmüştüm. Oyun başladığında mecburen onun odasında oturmuş ve resim yapmıştım. İlk yarının ortalarında ise, uslu olduğum için salona gönderilmiş, ilk oyunumu o zaman seyretmiş, tiyatroyu o gün sevmiştim.
* İlkokul beşinci sınıftayken, büyüdüğüm zaman astronot veya arkeolog olmak istiyordum. O zamanlarda yayınlanan bir çocuk dergisini alıp, parça parça verilen fasikülleri biriktirip "Uzay Ansiklopedisi" sahibi olmuştum.
